Wat ik vooral erg opvallend vond waren de Tsjechen. Zij hebben alles gewonnen. individueel totaal smal 1,2 en 3, midi nr 1, 2 was voor Jurgen en 3 weet ik eerlijk gezegd niet meer. En large 1 en 2 voor Tsjechië en 3 voor Annemarie.
Teams small, midi en large gewonnen door de Tsjechen. het was ongelofelijk.

Groetje Diana van Bree

Hieronder volgt een sfeerverslag en wat uitslagen van de grote honden, de uitslagen van de kleine honden heb ik niet opgeschreven en wil geen fouten maken.

Woensdagavond zijn Arjen en ik vertrokken richting Oostenrijk. We zouden ergens gaan overnachten maar omdat we eigenlijk helemaal niet moe waren en we tussendoor op het matrasje achter in de auto konden slapen zijn we gewoon doorgereden en kwamen we om even voor negen uur in het hotel aan waar we
meteen aan het ontbijt konden.
Het hotel was niet echt geweldig te noemen maar er kon een hoop. Honden mochten overal komen behalve in de keuken en dat was nou de enige plek die Floss interessant vond. Het parkeren achter de hal was een uitdaging op zich. Via een heel smal steegje kwam je achter het hotelletje waar een aantal auto's konden staan. De meeste bussen bleven dus aan de weg staan.

's Middags de hal bekeken, die was erg mooi maar weinig plaats voor supporters. Ook was de parkeergelegenheid bij de hal slecht, dus we rekenden op weinig supporters, en dat klopte. Alleen de vaste ploeg, maar vrijwel geen Oostenrijkers.

Vrijdag trainen. Omdat we samen met Mexico konden trainen, die hadden namelijk wel 2 honden van 1 handler, hadden we nog redelijk veel tijd. Het tapijt was gewoon goed. Helaas verschoven de tegels soms een beetje maar dat was niet echt een probleem, het materiaal was ronduit slecht.
Hoewel...de raakvlakken waren best goed, de katteloop was heel creatief van ladders gemaakt en het parallelle deel was iets wiebelig maar gaf geen problemen.
De sprongen waren of gevaarlijk, of de latten waren onzichtbaar en vielen heel snel door de zeer slechte constructie. De palen stonden op een strip van ca 6 cm hoog, zodat de honden echt over de "strip" heen moesten springen, waar de honden overigens weinig problemen mee hadden, en de paaltjes zelf waren van zeeeer flexibel materiaal. Dankzij Rick zijn de ergste toestellen vervangen door Favoriet materiaal, hoewel de organisatie dat eigenlijk onzin vond en dus ook weigerde om favoriet sprongen te gebruiken.

De organisatie was nog slechter dan het materiaal, er was (nog) geen catalogus, die bleek later pas maandag klaar te zijn. De dagindeling werd op het laatste moment pas bekend gemaakt. Maar ach, we moeten toch wat te mopperen hebben, en nu hadden we tenminste wat. Wat wel goed geregeld was was de supermarkt die naast de hal was. We hebben er de lekkerste dingen gehaald!!

Zaterdag begon de dag met een defileetje van de kerk naar de hal (waarbij Djoura het nodig vond om een wesp op te eten, die was het daar niet mee eens en stak Djoura in de tong. Gelukkig heeft dit verder geen gevolgen gehad) en mochten de Para's beginnen. Susan Rekveld zette een heel mooi rondje neer maar helaas viel het laatste latje. Dit jaar waren de Para's in klassen verdeeld zoals elektr. rolstoel, handrolstoel, handicap boven en handicap onder de middel, geloof ik. Er waren helaas maar 2 elektr. rolstoelen waardoor het niet heel spannend was, maar op zich is het wel een eerlijke verdeling. Susan kreeg de volgende dag geloof ik een fout op de oploop wip, maar won de klasse evengoed met overmacht en werd dus kampioen in de klasse elekt. rolstoelen, gefeliciteerd.

Daarna was het tijd voor de jumping individueel. Hier bleven Annemarie, Tanja en ik foutloos, ik had wel een hapering voor de muur die veel tijd kostte en werd daarmee negende. Omdat ik niet alle uitslagen uit mijn hoofd weet beperk ik me even tot de uitslagen van de foutloze large honden. Daarna Team vast. Annemarie was als eerste, foutloos, heel mooi daarna Cathy, even een armpje verkeerd, hond in de tunnel, disk. Daarna ik, Ewan verstapte zich, of gleed uit bij de start en ging dwars door de eerste lat heen, SHIT! daarna katteloop, ik niet meer zo scherp doe iets verkeerd en geef geen sta stil commando en ik voel Ewan tegen mijn been, fout, afloop fout of aanraken?? ik weet het niet, maar hij was vrij hoog en de keurmeester kon vanuit zijn positie geen enkel raakvlak keuren, dus hij deed maar wat. Ooit een keurmeester gezien die zonder te lopen alle raakvlakken keurt, in Oostenrijk kon het. Verder liep Ewan hartstikke lekker, maar helaas 2 fouten. Toen Rob, Twister gaat richting tunnel, Rob roept, Twister draait en springt de breed diagonaal, helaas disk. Daarmee stond het team op de 11e en laatste plek.

De volgende ochtend begonnen we met team jumping.
Annemarie hield de vorm van de dag ervoor helaas niet vast en liep een disk. Cathy, laatste lat Ewan bleef foutloos Rob, helaas ook laatste lat.'s Middags vast Individueel Tanje stond 8e, ik 9e en Annemarie 16e, allemaal foutloos Annemarie liep een fantastisch en foutloos rondje en stond daarmee ineens 2e!!! Daarna mocht ik, na de schutting stonden recht vooruit de paaltjes, Twister had Rob daar al verkeerd begrepen en kreeg een weigering, helaas overkwam mij dat ook. Dag evt podiumplaats! Tanje liep heel goed, paaltjes ook goed, daarna haaks de bocht om, iets te snel, SHIT latje, daarmee was ook Tanje haar kans op een podiumplaats verkeken. Annemarie stond nog steeds 2e en is uiteindelijk 3e geworden op
het VP, en 3e all over, een ongelofelijke prestatie!!!!!! De top maakte de ene fout na de andere, alleen degene die 1ste stond wist foutloos binnen te komen. De keurmeesters waren gewoon slecht, alleen de keurmeester van het individueel vast was wel oke, hij zette ook leuke uitdagende parcoursen neer. De andere 2 waren ronduit lui en tamelijk dom. Ze hadden geen verstand van zaken, Relinde heeft ongeveer elk parcours moeten aanpassen om het reglementair te maken.

Ondanks de slechte organisatie heb ik een hartstikke leuk weekend gehad, we hadden een fantastisch team, iedereen steunde elkaar en stond voor elkaar klaar, maar vooral Susan was voor veel mensen een steun en toeverlaat, in elk geval wel voor mij.Ondanks dat ze door een blessure van Chippie, niet heeft kunnen lopen stond ze voor iedereen klaar en heeft ze in ieder geval mij goed geholpen. Susan bedankt!!!

Maandagochtend zijn we weer naar huis gegaan na een enerverend en vermoeiend weekend.
Volgend jaar Italie??? wie weet.

groetjes Brenda Bottema

Hopelijk is iedereen weer veilig thuis aangekomen, misschien weer druk aan 't werk of nog 'n beetje vakantie aan 't houden!

Ik hoop dat iedereen op zijn eigen manier heeft genoten van deze wedstrijd in Purkersdorf. Het is toch altijd weer geweldig om alle deelnemers uit zoveel verschillende landen bij elkaar te ontmoeten!! Jammer genoeg ben ik ( zijn wij) er met verschillende gevoelens van terug gekomen. Doordat ik de aanspreekpersoon ben betreft zaken PAWC binnen het internationale org.team, heb ik heel wat problemen voor mijn kiezen gehad. Jammer genoeg gingen alle dingen voor de IMCA gedeelte ook niet echt soepel, maar gelukkig heeft iedereen geprobeerd er 'n leuke tijd van te maken! Ik vind 't ook om te huilen dat het team wat de teamwedstrijd heeft gewonnen alleen maar 'n medaille heeft ontvangen met 'n nummer erop, geen logo...geen data....vindt 't echt ontzettend lullig voor iedereen die iets gewonnen heeft, want ook de cups waren zonder gegevens van de wedstrijd! Dit was andere jaren echt heel anders!!

Enkele problemen heb ik kunnen oplossen, kunnen veranderen....andere tot mijn grote spijt niet!! Eentje daarvan was de indeling van de groepen betreft handicaps ( wij waren niet ingedeeld als small/medium en large, maar qua handicaps!)

De 4 groepen voor handicaps had ik gemaakt, voor zover ik wist welke deelnemers er kwamen.In elke groep moeten er minimaal 3 of meer zitten. In de groep elektrische rolstoelen zaten er i.e.i. 3, maar later bleek dat er eentje als witte hond liep en niet aan de wedstrijd deelnam. Ook hoorde ik bij aankomst pas over nog meer deelnemers voor de PAWC, waarvan ik helemaal geen medische informatie over ontvangen heb. De fouten betreft indeling groepen kwamen er pas uit net voor de start zaterdagmorgen 11.30 uur....wat konden we toen nog beginnen...we wilden allemaal gaan starten toch! Het was toen de keus niet deelnemeen en naar huis gaan of gewoon maar 'n paar lekkere rondjes gaan lopen. Gelukkig heb ik dat laatste gedaan, want ondanks mijn twee foutjes, had ik na elk gelopen rondje een heerlijk gevoel, Quita liep gewoon lekker voor mij!

Doordat de organisatie niet de regels betreft PAWC heeft gehandhaaft waren er heel wat dingen die niet klopte. Ik heb voor de wedstrijd al enige maanden hierover met hun gesproken , maar dat gaf geen enkel resultaat. Ik heb toen toch besloten om naar de wedstrijd te gaan....kon toch de deelnemers voor de PAWC, die ik zelf allemaal heb aangemoedigd om in te schrijven, niet in de steek laten, zeker als je iemand over kan halen uit Zuid Afrika te komen. Voor mij en het internationale organisatie team licht er nog heel veel werk, gelukkig gaan we volgend jaar naar Italie, dit land heeft het al eerder georganiseerd en we hebben daar alle vertrouwen in! Dus allemaal ontzettend je best gaan doen om volgend jaar weer mee te kunnen!! Ik ga er ook weer voor!!!

Groetjes,
Susan en Leon en natuurlijk een knuffel aan alle honden van Quita!